امام علی (ع) : 

سکوت مؤمن تفکر و .... سکوت منافق غفلت است.

*******************************************************************************************

یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد

دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد

لعلی از کان مروت برنیامد سال‌هاست

تابش خورشید و سعی باد و باران را چه شد

شهر یاران بود و خاک مهربانان این دیار

مهربانی کی سر آمد شهریاران را چه شد

گوی توفیق و کرامت در میان افکنده‌اند

کس به میدان در نمی‌آید سواران را چه شد

صد هزاران گل شکفت و بانگ مرغی برنخاست

عندلیبان را چه پیش آمد هزاران را چه شد

زهره سازی خوش نمی‌سازد مگر عودش بسوخت

کس ندارد ذوق مستی میگساران را چه شد

حافظ اسرار الهی کس نمی‌داند خموش

از که می‌پرسی که دور روزگاران را چه شد

ای صبــــح نسیـــمی، إلَه اَس یاری اویاتما

شیرین یوخودان، دلبـــــر عیـــّـــاری اویاتما

جانا گوروسن، خَلقی دوتوب خواب جهـالت

قوی یوخلاسیـن عالم، یاتان افکاری اویاتما

موش لار بو گِجه، آلدی امان نامه پیشـیکدن

تایــلار بوشــالوب، صاحــب انباری اویاتما

آغـلا وطنیـــــن حالینـــــــه، اما یاواش آغلا

شَه لَر آتاســـــی، نادر افشــــــــاری اویاتما

اســلامی آتـوب، ایلوری لامذهبــــه تقلیــد

قـرآنــی دانان، فرقـــه ی کفــــاری اویاتما

قیشقیــرما کریمی، نه ثمر شعــــر و غزلدن

بیز یوخلامیــشوخ، نیلیـروخ اشعــاری اویاتما

(کریمی مراغه ای)